കാരണമറിയാത്ത കൊതി

എത്ര നിവർത്തിയിട്ടും

നിവരാതെ നിവരാതെ

വളവുകൾ.

എത്ര വകഞ്ഞിട്ടും

പാറിയുലയുന്ന

മുടിയിഴകൾ.

എത്ര അടുക്കിയിട്ടും

അടക്കമില്ലാതെ ചിതറിയ

പുസ്തകങ്ങൾ.

എത്ര കഴുകിയിട്ടും

തീരാതെ ബാക്കിയായ

എച്ചിൽ പത്രങ്ങൾ.

എത്ര കഴിച്ചിട്ടും

ഒരിക്കലും വിശപ്പ്‌ മാറാത്ത

വയർ.

ഇതെല്ലാം എത്ര മടുത്തിട്ടും

ജീവിച്ചു കൊതി തീരാത്ത

എൻറെ ജീവനും.

വെറുതെ പുറപ്പെടുന്ന ചില യാത്രകൾ

 

അടച്ചു വച്ച ഓർമ പുസ്തകത്തിലെ അക്ഷരങ്ങൾക്ക്

ഒരിത്തിരി നേരം ജീവൻ നൽകാൻ,

ഓർമകളുടെ ദൂരെയറ്റത്തെ കൈതപ്പൂവിതളും തേടി
വെറുതെ പുറപ്പെടുന്ന  ചില യാത്രകൾ....

അകലങ്ങളിലെവിടെയോ തളർന്നുവീഴുമ്പോൾ,
ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തിൻറെ തേരിൽ
തിരികെ  വരുമെന്നറിയിലും,
വീണ്ടും വെറുതെ പുറപ്പെടുന്ന ചില യാത്രകൾ....

മനസ്സിലെ ഹരിതഗീതം

ചുവന്ന മുറിവിന്റെ വേദന മറക്കാൻ
അമ്മ കാട്ടിത്തന്നത് പച്ചമര തലപ്പാണ്.
ചുടു ചോര നിലയ്ക്കാൻ  കെട്ടിതന്നത്
കമ്മ്യുണിസ്റ്റ് പച്ചയും ....

മരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സ്പന്ദനങ്ങൾ

കാലം തെറ്റി, വഴി മറന്ന് ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെ,
എവിടെയോ നഷ്ടപ്പെട്ട ജീവതാളം തേടി
ഓടിപാഞ്ഞു നടക്കുന്ന കാറ്റും മഴയും.....

തൊണ്ട വരണ്ടു മരിച്ചു വീഴാനിരിക്കുന്ന നാളെ,
ചുണ്ടിലെ ചെറുചിരി മായാതിരിക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം,
ഇന്നൊരിത്തിരിനേരം കരയുന്നു..... തലതല്ലി കരയുന്നു.....

കാൽനട യാത്ര

നടക്കുമ്പോൾ ആകാശത്തേക്ക് തുപ്പൽ സഹസ്രധാര
ചെയ്യുന്ന വഴിയാത്രക്കാർ.....
വീട് റോട്ടിൽ കയറിയ അഥവാ
റോഡു വീട്ടിൽ കയറിയ ചെറ്റക്കുടിലുകൾ......
അവരുടെ കട്ടിൽ, കിടയ്ക്ക, പത്രങ്ങൾ,
പെട്ടികൾ, കുട്ടികൾ, പട്ടികൾ   etc.....
 റോങ് സൈഡ് ആണ് യഥാര്ത സൈഡ് എന്ന് കരുതി
കണ്ണുമടച്ചു വണ്ടി ഓടിക്കുന്ന ആൾക്കാർ.....
ജങ്ങ്ഷൻ കണ്ടാൽ ആക്സലറേട്ടരിൽ
 ആഞ്ഞു ചവിട്ടുന്ന മഹാത്മാക്കൾ.......
മുന്നില് ദൈവം റോഡു ക്രോസ് ചെയ്യുന്നത്
കണ്ടാലും തെറി വിളിച്ചു പോകുന്ന സുശീലർ......
ട്രാഫിക് പോലീസിനെയും സിഗ്നലിനെയും മാത്രം കാണാൻ
സാധിക്കാത്ത അന്ധ ഡ്രൈവർമാർ.......
പിന്നെ, പശുക്കൾ, ചാണകം, പ്ലാസ്റ്റിക്‌ കവറുകൾ, ചവറുകൾ,
ഇന്നലത്തെ ചീഞ്ഞ ചോറ്, മിനിഞ്ഞാന്നത്തെ ചീഞ്ഞ ചപ്പാത്തി,
കഴിഞ്ഞ ആഴ്ചയിലെ ചീഞ്ഞ സബ്ജി
മൂത്ര സുഗന്ധം അനർഗ നിർഗലം വമിക്കുന്ന പൊതു മൂത്രപ്പുര,
ഇടതടവില്ലാത്ത ഹോണടി സംഗീതം ,
റോഡിന്റെ മുതലാളിമാർ റോഡിന്റെ നെഞ്ചിൽ തന്നെ
പാർക്കു ചെയ്ത കെട്ടുവള്ളങ്ങൾ.......


എന്തിനധികം പറയുന്നു 50 മീറ്റർ നടക്കാൻ 20 മിനുട്ട് എടുത്തു!